Het lijstje van ...... Joanne Shaw Taylor en Jimmy Lafave

Het lijstje van ….. en op dat lijstje stonden onder andere Joanne Shaw Taylor en Jimmy Lafave, die onlangs te zien waren in de Northsea jazzclub. Muziek die je overdag op de bekende zenders niet zal horen, omdat die muziek niet tot de doelgroep behoort, wat natuurlijk pure onzin is, muziek is in mijn ogen niet aan een leeftijd gebonden. Joanne Shaw Taylor is een pittige tante die naast een gevoelige ballad ook een stevig portie bluesrock speelt. Blues zelfs radio 6 draait het amper, terwijl het voor sommige artiesten zoals Joe Bonamassa inmiddels big business is geworden. Heeft op Pinkpop en diverse grote festivals gestaan en zal ongetwijfeld meer verkocht hebben dan sommige artiesten die in een hitparade staan en nog hoor je zijn muziek niet op de bekende zenders. Van Joanne Shaw Taylor die afgelopen zaterdag in de Northsea jazzclub stond kocht ik onlangs haar laatste studio album the dirty truth op vinyl, een album wat gerust tot een van de betere bluesplaten van dit jaar gerekend mag worden. Jammer dat ze live niet boven het niveau van haar platen uit stijgt, had het gevoel dat de bassist een paar keer te laat inzette, gelukkig maakte haar rauwe stem en gitaarspel, evenals het sfeervolle toetsenwerk, veel goed. Na anderhalf uur en een korte toegift slechts èèn nummer die naar mijn idee te snel afgeraffeld werd, alsof ze de laatste trein nog moesten halen, was de show over. 

Negentig minuten die niet onaardig waren maar op mij niet de indruk maakte om haar nog een keer live te zien, dit was anders bij het optreden van Jimmy Lafave die een paar dagen later in dezelfde club stond. Jimmy Lafave die net zoals een Steve Earle niet in èèn hokje is te plaatsen, of het nu rock & roll, blues, folk of welke muziekstijl dan ook is, hij heeft het gewoon en stopt zijn hele ziel in zijn muziek. Deze avond draaide het dan ook twee uur lang om de muziek, met een meer dan uitstekende begeleidings band waar de gitarist John Inmon en de toetsenist/accordeon speler Radoslav Lorkovic de ruimte kregen om hun ziel en zaligheid in hun spel te leggen. Wat een goed ingespeelde band vergeleken met de begeleidings band van Joanne, hiervoor ga je nu naar optredens. Geen egotripperij of ellende lange solo’s maar alles in dienst voor de muziek. Jimmy die vroeger wel is de onbekende Bruce Springsteen werd genoemd doet niet onder voor de Boss, heeft dezelfde power op het podium en hoort thuis in een uitverkocht Paradiso. Het was stil in de Northsea jazzclub totdat Jimmy het laatste nummer voor de toegift have you ever seen the rain inzette waar het publiek spontaan mee begon te zingen. Een legendarisch optreden om niet meer te vergeten, waren alle concerten maar zo! Kippenvel.