Bob Marley 70

Het zal niemand ontgaan zijn dat Bob Marley als hij nog had geleefd de man dit jaar zeventig geworden zou zijn. Zeventig een getal niet meer dan dat, vijfenzeventig of honderd vind ik meer een leeftijd om iemand te herdenken die er niet meer is. Zoals onlangs een hele tv uitzending aan Frank Sinatra, 100 zou hij dit jaar zijn geworden, besteedt werd.  Uiteraard stond het bekende tv programma DWDD op 6 februari Bob’s geboorte dag stil bij deze muzikant. De bekendste Bob Marley coverband de Roots Riders , die in 2011 nog een afscheids concert gaven in de Max te Amsterdam  en na  twee jaar  weer bij elkaar kwamen, zaten bij Mathijs aan tafel. Vertellen hoe goed de man wel niet is geweest en wat hij betekend heeft voor de reggae scene. 

Ben zelf ook fan van Bob maar eigenlijk meer van de Wailers beter als wat ze in de studio opgenomen hebben in de jaren zestig begin zeventig inclusief de eerste twee albums voor Island records is het nooit meer geworden. Al die platen op het Island label staan ook bij mij op zolder en het legendarische live at the London Lyceum mag je gerust tot een van de betere live albums aller tijden rekenen. Maar luister vaker naar de Lee Perry opnames of wat de man daarvoor met de Wailers heeft opgenomen voor Studio One, het werk wat toentertijd voor Island is opgenomen dat ken ik nu wel. Voordat we van Bob iets hoorde waren er al andere artiesten uit Jamaica die wereld wijd al een hit hadden gehad Desmond Dekker bv met Israelites. De Wailers waren in de jaren zestig niet de echte vernieuwers zoals de Maytals die tenslotte de reggae uitvonden maar meer volgers van de scene die toen populair was. Bob heeft sinds hij succes kreeg begin jaren zeventig de reggae scene alleen maar groter gemaakt, was ook de eerste artiest die in Europa grote zalen van 8.000 man of zelfs stadions uitverkocht. Zijn invloed zal altijd blijven want ongeacht welke artiest ook of dat nu Pearl Jam of bv een Joss Stone een nummer van Bob inzetten zingt het publiek luid keels mee. 

In het jaar dat Bob 70 geworden zou zijn bracht platenmaatschappij Island records een box uit met al zijn platen die hij voor dat label opgenomen heeft. Mooi vormgegeven in de vorm van een aansteker, de eerste hoes van catch a fire, twee versies verschenen er hiervan. De dure versie is genummerd en zijn naast de lp’s ook wat foto’s en andere dingen aan toegevoegd. Heb je niks uit die tijd van Bob dan is de goedkopere box een prima keuze heb je al zijn platen uit de jaren zeventig in een keer, maar je kunt ze ook los kopen. Eerder in het jaar verscheen al de dubbel lp enkele cd of cd met dvd easy skanking live in Boston. Live was de man toch op zijn best en de Wailers zonder Bob ja je miste toch de zanger die het geheel compleet maakte. Op de dvd staan concertbeelden  die een fan toen had gemaakt, een dvd die niet veel voorstelt materiaal aangevuld met animatie filmpjes die ze gewoon gratis bij de lp en cd hadden moeten doen ipv er nog geld voor te vragen, als je het een keer gezien heb kijk je er nooit meer na. Live in Boston is een must voor elke Bob fan al is het alleen maar vanwege de geweldige uitvoering van slave driver. 

Als je toch beeld materiaal van Bob wil hebben is het het jaar daarvoor uitgebracht concert in Dortmund (Rockpalast) dubbel cd en dvd een veel betere keuze. Het hele concert in chronologische volgorde. Dit concert verscheen eerder al op het  Immortal label zonder de tweede toegift en waarvan ze de opening van het concert de I Threes zongen vier nummers aan het eind hebben gezet.  Op de Japanse uitgave (Meldoc  label) staat dan weer niet de opening van de show. Het enige wat ze op de complete uitgave van het Rockpalast optreden hebben ingekort is het om het maar op zijn Duits te schrijven  zugabe zugabe het gejuich om nog een tweede toegift, die er ook kwam na 5 minuten toen er in de zaal al muziek van de Police door de boxen klonk. Nu afwachten of volgend jaar het complete optreden in het London lyceum eindelijk is gaat verschijnen. Tot die tijd vermaak ik me wel met deze geweldige live opnames

Eenheidsworst

Als je de media zou geloven gaat het weer goed met Nederland en is de crisis voorbij. Hoezo voorbij? Volgens mij zitten we er nog midden in en lijkt het maar zo, men heeft alleen de aankoop die je niet dagelijks doet jarenlang uitgesteld. Ging je afwasmachine stuk, ik heb er zelf geen een, dan ging je gewoon weer ouderwets zelf afwassen. Ik weet zelf niet beter,onder het genot van die grijs gedraaide lp van Dusty Springfield. Voor een nieuwe was even geen geld met al die stijgende kosten en de getallen die op je salarisstrook staan werd je ook niet blij van. De scheuren op je bank ach daar leg je toch gewoon een kleed overheen, heb ik tenslotte ook gedaan zolang de bank nog goed zit waarom dan een nieuwe kopen? 

De 12BBB nam een paar geleden het nummer the world is in trouble op, een liedje dat goed bij deze crisis past, het wordt niet beter al zeggen ze in Den Haag het tegenovergestelde. De speciaalzaken zijn een uitstervend ras geworden, de meeste zijn inmiddels al weg en wat je er voor in de plaats hebt gekregen grote media ketens, die te weinig personeel rond hebben lopen die er verstand van hebben. Ach ooit vroeg ik is in een grote winkelketen naar een bepaald product wat ze uiteindelijk niet verkochten, maar zei de verkoper toen dit is een goed alternatief, waarop mijn antwoord was daar vroeg ik niet naar  en de verkoper met een niet vrolijk gezicht weg liep onder het mom van wat doe je dan hier. 

Ga maar naar een winkelcentrum ongeacht in welke stad dan ook overal zie je de zelfde winkelketens die bereid zijn om de hoge huren te betalen. Eenheidsworst noem ik dat, die zelfde term gebruik ik ook voor de radio. Een paar jaar geleden besloten om mijn radio uit mijn huiskamer weg te doen. Op het werk hoor ik de hele week al een commerciële zender die dag in dag uit dezelfde liedjes draaien. In een mail die ik onlangs van de FNV kreeg kon ik me aanmelden voor een bijeenkomst over geluidsoverlast op het werk, even dacht ik …… maar dat zullen ze erwel niet meebedoelen een radio die de hele dag aanstaat en muziek laat horen waar ik niet vrolijk van word. Maar zo’n 95% gaat inmiddels langs me heen en hoor ik al niet meer je gaat je er voor afsluiten. 

Niet zolang geleden zag ik op facebook een bericht van een artiest die ik hoog in het zadel heb zitten die een bericht plaatste over Radio 6 de betreffende artiest kon wel janken stond er had zoveel aan die zender te danken. Het bericht deed me niets dar Radio 6 gaat stoppen. DWDD besteedde er zelfs een hele uitzending aan waarin Mijcke als gastpresentatrice zich hard maakte om nog meer eenheidsworst te voorkomen. Heb ik wat gemist in 2013 werd al een nieuwe programmering aangekondigd, die de luisteraar uit eindelijk weg jaagde. Sinds 1 januari 2014 is overdag nog meer eenheidsworst te horen op Radio 6, nog meer dezelfde liedjes van artiesten die vaak ook op de commerciële zenders tot in den treuren te horen zijn. Langzamerhand heb ik het gevoel gekregen dat je niks hoeft te kunnen nou is dat ook niet helemaal waar, maar dat je geen echte kennis van muziek meer hoeft te hebben om als dj de uitgezochte plaatjes voor je aan elkaar te praten. 

De mensen die afstemde op Radio 6 die willen geen hitlijsten en zes keer op een dag het zelfde plaatje, maar dat is wel mijn gevoel wat Radio 6 ging doen meer voor de commercie. In een interview dat ik las op de pagina van 3 voor 12 met Jaap Boots wiens contract niet verlengd werd mocht hij zelf al niet meer de plaatjes uitkiezen. De mensen die weldegelijk kwaliteit brachten gingen als eerste weg en de ja knikkers voor mijn gevoel bleven. Heb nooit begrepen dat een goed programma als Mijcke’s middag live op de vrijdag middag weg moest. Als om vijf uur de hele toko vol zat en een voor mij totaal onbekende artiest drie nummers ten gehore brengt en het aanwezige publiek zo enthousiast is als of de man net twee uur gespeeld heeft en uiteindelijk nog een nummer speelt is iets wat je overdag op de radio niet meer zal meemaken maar wel mooi om meegemaakt te hebben. Sinds 1 januari 2014 heb je nu op de woensdagavond van 22.00 tot 01.00 uur live muziek, sindsdien ben ik er niet meer geweest ga niet naar een artiest kijken die pas na middernacht aan bod komt als mijn wekkerradio om zes uur aanspringt. Ja je leest het goed heb toch nog een radio in huis en die staat op Sublime een heel enkele keer hoor ik wel is een paar nummers maar over het algemeen luister ik er niet naar, zonder wekkerradio zou ik vermoedelijk ook wel wakker worden verslaap me zelden. 

Waarom hoorde ik in 2013 niemand van Radio 6 over de nieuwe programmering? Nu ze weg moeten iets wat ik wel betreur werd er zelfs in het Amsterdamse Vondelpark een optreden georganiseerd door het Jazz Orchestra of the Concertgebouw op Pinkstermaandag. De dag ervoor stond er een salsaband en werden er demonstraties en een salsadansles gegeven. Het pinksterweekend was ook meteen het beste weekend wat betreft programmering in het Vondelparkopenluchttheater die elk jaar maar weer met Fernando Lameirinhas op de proppen komen. Doen naar mijn idee te weinig om nieuwe artiesten daar op het podium neer te zetten. Veelal dezelfde artiesten die er al te vaak gespeeld hebben, ze zouden is een enquête moeten houden wat er zoal onder de bezoekers leeft, waarom niet is een rock & roll weekend of een weekend gevuld met blues en soul. Gezien de hoeveelheid bezoekers bij Summer Breeze festval mag je hopen dat dit evenement volgend jaar een vervolg krijgt.

Soul en jazz is de slogan van Radio 6 klinkt lekker maar hoe zit het dan met al die andere muziek die ook op die zender daar thuis hoort zoals reggae blues gospel om maar wat te noemen daar zijn ze dan geen supporter van? Of komen ze dan niet verder met liedjes als oh happy day als het om gospel gaat en de laatste hit van Bob Marley? De Roots Riders die in 2011 afscheid namen in de Max waar gelukkig Brinsley Fort voormalig zanger van Aswad de teleurstellende avond nog enigszins glans gaf ja die worden uitgenodigd om te komen spelen. Vriendjespolitiek soms? Een Joggo of een Misty Basement zullen ze niet uitnodigen, dat die goed bezig zijn en het hordes blij publiek alsmaar groter word interesseert ze niet. Maar wie wel in radio makend Hilversum? 

 Zoals Janne Schra het al zei bij het afscheidsconcert voor Radio 6 er worden overdag maar drie soorten muziek gedraait, de muziek die in een of ander hitlijst staat, de nummers waarvan besloten is dat die ook in diezelfde hitlijst moet komen en de gouwe oudjes. Waarom overdag niet een uur gevuld met alleen maar album tracks een artiest is meer dan alleen maar die hitjes? Bij Radio 6 zou zo’n programma goed passen. 

Vijf jaar geleden begon Radio 6 met Holland got soul leuk idee/concept maar wat naar mijn idee uiteindelijk niet werkte, na de 2013 editie ben ik er ook niet meer naar toe geweest. In Amsterdam liep het publiek er niet warm voor gezien het aantal bezoekers en als je dan ook nog is iemand het laat presenteren die zich zelf het allerbelangrijkste vind ben je dan wel goed bezig als Radio 6 zijnde? Ik heb niks tegen de presentatrice die toen het evenement mocht presenteren maar als je na de pauze in een ander jurkje terug komt op het podium en een uitstraling hebt van ik heb het goed, de gemiddelde bezoeker zit daar niet op te wachten. Je gaat er toch uiteindelijk naar toe voor de muziek en degene die het presenteert behoort zich aan te passen aan het programma. Wie interesseert het nou dat we in Amsterdam beter kunnen feesten dan in Rotterdam zo’n onzin. Maar dit evenement zal nu Radio 6 gaat stoppen ook verdwijnen en wat mij betreft hoeft het ook niet meer terug te komen althans niet meer in deze vorm, mocht Radio 6 een doorstart maken en hiermee door willen gaan. O ja kan die zwarte lijst dan ook meteen van de programmering af dat is zo ………….. 

Er is een groter publiek dan men denkt in Hilversum die niet de bekende uitgemolken hitjes dag in dag uit willen horen. Laten we hopen dat de minderheid nu is gelijk krijgt en dat Radio 6 een doorstart krijgt maar dan wat mij betreft iets  minder commercieel dan het nu is en zich bezig gaat houden met het maken van goede programma’s die iets toevoegen en niet gericht zijn op commercie.  Gelukkig ben je niet verplicht om te luisteren en op locale zenders zijn genoeg programma’s te vinden die wel iets toevoegen en waar je de liefde voor de muziek in terug hoort.

Uiteindelijk wil je toch meer dan de eenheidsworst die nu regeert, een plakje worst is lekker maar voor de afwisseling wil je ook wel is wat anders en een plakje gekookte worst is ook lekker

 

In gedachten

De wind giert door de bomen ondanks dat de storm voor mijn gevoel vandaag iets minder is geworden als gisteren, voelde het niet echt warm aan. De verwarming in het openbaarvervoer richting mijn tussenstop voordat ik naar huis ging maakte veel goed en de wachttijden waren beperkt. Op het voor mijn vertrouwde Osdorpplein zag ik dat een boom de storm en ook een zitbank ernaast het niet overleefd hadden. Steek de weg over en ga bij Dirk naar binnen, vroeger had ik een Dirk supermarkt op loop afstand van mijn huis maar die is al jaren geleden weg bezuinigd en deze Dirk is de dichtsbijzijnde bij mijn huis. Het is druk zeer druk gezien het tijdstip zou er soms wat belangrijks gaan gebeuren gezien de hoeveelheid mensen die op dat moment aan het winkelen waren geen idee. 

Uit de oordopjes klinkt Charles Bradley die hartverscheurend over de liefde zingt, plots viel mijn blik op een jonge dame,ergens rond de 35 jaar misschien iets ouder maar ze zag er nog uit als 25. Mijn fantasie sloeg op hol die blik het lichaam kleding ik wist het zeker met haar zou ik het wel willen doen, normaal ben ik niet zo’n type want er is meer dan alleen maar dat. Droomde even verder in een overvolle supermarkt en was haar uit het oog verloren, had honger die twee kapjes brood van vanochtend voldeden niet dat ik het tot vanavond zou kunnen uitstellen met eten. Vul mijn mandje en trakteer mijzelf op twee gevulde koeken een voor bij de thee vanavond en die ander smaakte heerlijk toen ik op de bus stond te wachten. 

Eenmaal aanbelandt bij de kassa zag ik haar weer, stond natuurlijk bij de verkeerde kassa had liever in dezelfde rij gestaan waar zij stond zodat ik haar had kunnen aanspreken, Niet geschoten altijd mis niet waar. De rij waar ik in stond, stonden twee vrouwen voor mij die volgens mij voor een heel weeshuis hadden ingekocht. Het duurde en het duurde uiteindelijk werd ik vriendelijk begroet door de medewerkster van de supermarkt, altijd vrolijk goedlachs en opgewekt. Een chagrijnig mens zou er spontaan vrolijk van worden. 

Normaal gesproken word ik nooit door vrouwen begroet, ja behalve die vrouwen die zich achter een raam bevinden die zie ik soms als ik van de Nieuwmarkt af kom en niet de metro neem naar het Centraal.  Een paar keer per jaar word er namelijk op de Nieuwmarkt een platen/cd markt gehouden soms wil ik daar dan een uurtje vertoeven mits het weer niet tegen zit. Met stromende regen in platenbakken snuffelen zie ik mezelf niet doen. Vaak zijn het jonge vrouwen die  vriendelijk hun hand opsteken en zwaai dan vriendelijk terug, een enkele keer als de vrouw er in mijn ogen heel leuk uitziet, komt niet vaak voor zie ze liever in een jeans, wil ik nog wel is gek doen en een buiging maken richting die dame voordat ik verder wandel. Na het bezoekje aan de platen/cd markt is het een gewoonte geworden om op het Damrak een patatje te halen.  

Maar ik stond dus in de verkeerde rij bij de kassa mijn droomvrouw waar ik het mee zou willen doen heeft inmiddels allang de supermarkt verlaten en ik toets op goed geluk mijn pincode in om mijn boodschappen te betalen. Beantwoord de vraag van de caissière of ik de bon wil en wandel met twee gevulde linnen recordstoreday tassen de winkel uit. Zal haar waarschijnlijk nooit meer zien en of ze het met mij had willen doen dat zal altijd een vraag blijven, het hadden ongetwijfeld hele mooie foto’s opgeleverd.

Helemaal Melkweg

Afgelopen zaterdagavond stond de Melkweg in het teken van helemaal Melkweg, door het hele gebouw werden er voorstellingen gegeven of films vertoond. De lage entreeprijs deed je even vermoeden weer in de jaren 80 terug te zijn, tegenwoordig betaal je voor een beetje artiest al gauw € 25 of meer. Al wachtende in de rij om naar binnen te mogen werd ik door iemand herkend die mij schijnbaar ooit is foto’s heeft zien maken bij een concert, en vroeg of ik mijn toestel bij me had. Mijn antwoord was nee had me voorgenomen is lui op een stoel naar het concert van William Bell te gaan kijken. De man was eerder die week al te gast bij Radio 6 en het voor Europa meest toon aangevende programma  wat betreft soul muziek Fingerpoppin soul, waarvan je de uitzendingen op Mixcloud terug kunt luisteren. 

Neem plaats in de bioscoopzaal aan het begin van de rij zak lekker onderuit met gestrekte benen in afwachting van de film Take me to the river. Tuurlijk was de steun en toeverlaat van een bekende tv presentator er ook en kregen we zelfs nog een voorwoord, want hij had die film ja dat geluk heb je als een bekende bnn’er bent al gezien. Als muziekliefhebber voor mij niets nieuws wat hij vertelde, had liever dingen gehoord over de kleine labels en onbekende artiesten die voor die labels hebben opgenomen. Maar ja bij festivals gaat alles via een strak schema en daar was dus geen tijd voor.

Terug naar de film. Mooi om de inmiddels overleden Bobby Bland te zien hoe hij een kind zangles geeft. Otis Clay met een hele jonge rapper die de show steelt. Hoe de niet blanke man of vrouw vroeger gediscrimineerd werden, de eerste band Booker T and the Mg’s waar blank en zwart samen muziek maakten. Ik heb die tijd niet meegemaakt dat zwarte mensen zo behandeld werden en niet samen met de blanke medemens door dezelfde deur mochten. De eerste zwarte man die ik zag in mijn leven was op de hoesfoto van het door Oliver Nelson geproduceerde album Hoochie Coochie Man van Jimmy Smith en wat kon die man waanzinnig spelen op zijn hammond. Na afloop van de film was er nog een interview met William Bell en de zoon van Willie Mitchell wat niet zo heel veel voorstelde een soort dwdd maar dan in de bioscoop, vond het niks toevoegen aan de film die zojuist vertoond was.

Op naar de Rabozaal daar ging William Bell tenslotte optreden. De set werd geopend met een instrumentaal nummer door de Alfredo Brothers alvorens Peter Koorn het podium betrad. Bij de aankondiging van Big Baby Tameeka moest ik even denken gezien haar omvang aan een in Nederland wonende zangeres die de media ons nu door de strot probeert te duwen en wekelijks in een tv programma verschijnt. I’d rather go blind deed ze niet onverdienstelijk maar ik vind haar ook niet een echte leadzangeres waar ik een avondvullende voorstelling van zou kunnen uitzitten.

Eindelijk betreedt William het podium en opende zijn set, nou van een setlist kon je eigenlijk niet spreken hij zong maar twee nummers, met het nummer Knock on wood waar Eddie Floyd niet onderuit komt om te zingen als hij op een podium staat. In het nummer kregen de bandleden ook ruimte  voor een solo. Daarna zong William nog de klassieker I forgot to be your lover ook dit nummer werd iets langer uitgesponnen, maar op een gegeven moment gewoon werd verknald door de diskjockey die een plaatje op zette. Respectloos naar de artiest toe. William Bell is toch een artiest waar je respect voor mag hebben, heel belangrijk geweest voor het Stax label en misschien wel een net zo’n goede zanger in ieder geval net zo belangrijk als Otis Redding dat toen is geweest. Als je van te voren weet dat je maar een korte speeltijd krijgt begin dan meteen met William Bell daar kwamen de bezoekers voor om hem minstens een uur te horen zingen. Als ik van te voren had geweten dat de man maar een minuut of tien misschien zijn het er 1 of 2 meer geweest dan was ik niet eens gegaan. 

Hebben we eindelijk is een soulartiest die er toe doet dan krijg je zoiets. De soulartiesten die dan wel in Amsterdam optreden zoals een Bettye Lavette en Betty Wright die stellen live zo teleur dat je het na èèn keer het wel weer gezien hebt. Waar zijn de tijden gebleven van weleer dat de Waylo soul revue in Paradiso stond en er meer dan dik twee uur gespeeld werd. Of een Junior Walker ondanks dat je wist wat de man speelde elke keer weer zo’n geweldig show neer zette waar de power van afspatte of zijn leven er vanaf hing. 

Strak schema dat is wat bij elk festival aan de orde is om elf uur mochten de Tentempies de tijd vullen tot middernacht met hun mix van ska en reggae. Ondanks dat ze in een taal zingen die ik niet versta zetten ze de zaal wel in vuur en vlam, ze zouden zo op het top 40 festival wat met Pinksteren in Geleen gehouden word kunnen staan. Maar goed daar zijn ze niet bekend en niet commercieel genoeg voor, boeken liever voor de zesde keer Anouk, die op haar laatste album naar mijn idee niet echt op dreef is en het liedje wat ze voor het songfestival geschreven heeft het is catchy maar verveeld snel als je het te vaak hoort.  Helemaal Melkweg was voor de echte soulliefhebber deze avond Helemaal Niets!