Het zal niemand ontgaan zijn dat Bob Marley als hij nog had geleefd
de man dit jaar zeventig geworden zou zijn. Zeventig een getal niet meer dan
dat, vijfenzeventig of honderd vind ik meer een leeftijd om iemand te herdenken
die er niet meer is. Zoals onlangs een hele tv uitzending aan Frank Sinatra, 100
zou hij dit jaar zijn geworden, besteedt werd. Uiteraard stond het bekende tv programma DWDD
op 6 februari Bob’s geboorte dag stil bij deze muzikant. De bekendste Bob
Marley coverband de Roots Riders , die in 2011 nog een afscheids concert gaven
in de Max te Amsterdam en na twee jaar weer bij elkaar kwamen, zaten bij Mathijs aan
tafel. Vertellen hoe goed de man wel niet is geweest en wat hij betekend heeft
voor de reggae scene.
Ben zelf ook fan van Bob maar eigenlijk meer van de
Wailers beter als wat ze in de studio opgenomen hebben in de jaren zestig begin
zeventig inclusief de eerste twee albums voor Island records is het nooit meer
geworden. Al die platen op het Island label staan ook bij mij op zolder en het
legendarische live at the London Lyceum mag je gerust tot een van de betere
live albums aller tijden rekenen. Maar luister vaker naar de Lee Perry opnames
of wat de man daarvoor met de Wailers heeft opgenomen voor Studio One, het werk
wat toentertijd voor Island is opgenomen dat ken ik nu wel. Voordat we van Bob
iets hoorde waren er al andere artiesten uit Jamaica die wereld wijd al een hit
hadden gehad Desmond Dekker bv met Israelites. De Wailers waren in de jaren
zestig niet de echte vernieuwers zoals de Maytals die tenslotte de reggae
uitvonden maar meer volgers van de scene die toen populair was. Bob heeft sinds
hij succes kreeg begin jaren zeventig de reggae scene alleen maar groter
gemaakt, was ook de eerste artiest die in Europa grote zalen van 8.000 man of
zelfs stadions uitverkocht. Zijn invloed zal altijd blijven want ongeacht welke
artiest ook of dat nu Pearl Jam of bv een Joss Stone een nummer van Bob
inzetten zingt het publiek luid keels mee.
In het jaar dat Bob 70 geworden zou zijn bracht
platenmaatschappij Island records een box uit met al zijn platen die hij voor
dat label opgenomen heeft. Mooi vormgegeven in de vorm van een aansteker, de
eerste hoes van catch a fire, twee versies verschenen er hiervan. De dure
versie is genummerd en zijn naast de lp’s ook wat foto’s en andere dingen aan
toegevoegd. Heb je niks uit die tijd van Bob dan is de goedkopere box een prima
keuze heb je al zijn platen uit de jaren zeventig in een keer, maar je kunt ze
ook los kopen. Eerder in het jaar verscheen al de dubbel lp enkele cd of cd met
dvd easy skanking live in Boston. Live was de man toch op zijn best en de
Wailers zonder Bob ja je miste toch de zanger die het geheel compleet maakte.
Op de dvd staan concertbeelden die een
fan toen had gemaakt, een dvd die niet veel voorstelt materiaal aangevuld met
animatie filmpjes die ze gewoon gratis bij de lp en cd hadden moeten doen ipv
er nog geld voor te vragen, als je het een keer gezien heb kijk je er nooit
meer na. Live in Boston is een must voor elke Bob fan al is het alleen maar
vanwege de geweldige uitvoering van slave driver.
Als je toch beeld materiaal van Bob wil hebben is het het
jaar daarvoor uitgebracht concert in Dortmund (Rockpalast) dubbel cd en dvd een
veel betere keuze. Het hele concert in chronologische volgorde. Dit concert verscheen
eerder al op het Immortal label zonder
de tweede toegift en waarvan ze de opening van het concert de I Threes zongen
vier nummers aan het eind hebben gezet. Op
de Japanse uitgave (Meldoc label) staat
dan weer niet de opening van de show. Het enige wat ze op de complete uitgave
van het Rockpalast optreden hebben ingekort is het om het maar op zijn Duits te
schrijven zugabe zugabe het gejuich om
nog een tweede toegift, die er ook kwam na 5 minuten toen er in de zaal al
muziek van de Police door de boxen klonk. Nu afwachten of volgend jaar het
complete optreden in het London lyceum eindelijk is gaat verschijnen. Tot die
tijd vermaak ik me wel met deze geweldige live opnames
