zondag 22 december 2019

Jennie Lena Live, raw and intimate

De eerste keer dat ik Jennie live zag was met de formatie Food for Funk meen in het Vondelparkopenluchttheater ergens in 2005, toen hoorde ik al hoe goed ze was. Met die formatie maakte ze èèn cd waarop twee door haar zelf geschreven nummers stonden. In 2007of 8 werd ze toentertijd door de gratis krant de Pers uitgeroepen tot de nieuwe soulkoningin van Nederland. Na eerder al nummers voor o.a. Postmen geschreven te hebben volgde in 2009 eindelijk haar eerste eigen album Monsters. Met een concert in het Comedy theater werd het album gepromoot, natuurlijk waren er veel van haar collega's aanwezig die een ijzersterk begin zagen, denk aan het niveau van Anouk in Ahoy, maar na 4 nummers sloegen de zenuwen toch toe. Ja je eerste album promoten is niet niks dat had ze zelf ook door en op een gegeven moment vertelde ze dat ze zich een toerist voelde op haar eigen release party waarna een ijzersterk slot volgde. 

In 2011 volgde de verrassende en gewaagde opvolger life's like a box of chocolate waarmee ze probeerde een meer digitale soulplaat te maken. De twee covers op dat album vond ik minder als de eigen geschreven nummers, voor mij was het een groei album die bij elke luisterbeurt beter werd. Jennie was in die tijd ook te horen op andermans werk waar onder op het album Across van Perguisite waar ze aan mee schreef en de vocalen voor haar rekening nam op het nummer Dreams of gold. Toerde met de band van Sven Hammond en was vaak te zien bij RTL late night. Waar Willeke Alberti bij het horen van Papa can you hear me van Barbra Streisand moeite had om haar tranen te bedwingen. 


Deed onder tussen in 2015 ook nog is mee aan TVOH en na de auditie met het prachtige who's loving you oorspronkelijk van de Miracles was haar wereldwijde doorbraak een feit. Bij het zingen van een Hazes nummer kon de dochter van André Roxeanne Hazes alleen nog de woorden uitbrengen wou dat ik het zo mooi kon zingen. Programma heeft ze niet gewonnen maar wat volgde was wel een uitverkochte tour in Zwitserland en stond ze op een aantal belangrijke festivals in het buitenland. 

In 2018 verscheen haar derde album to be honest waar natuurlijk het auditie nummer van the voice op stond en de prachtige live uitvoering van I'd rather go blind met de band van Sven Hammond. Maar het mooist zijn toch de zelf geschreven nummers met een prachtige ode aan haar overleden vader Heaven wins again. Ook voor haar dochter schreef ze een nummer dat ze er altijd voor haar zou zijn ongeacht hoe druk ze het ook heeft. 

Nu ligt er een mooie live ep of mini cd in de winkel (ook digitaal verkrijgbaar) op het Juice Junk label. Op een podium waar ook ter wereld moet je laten zien en horen hoe goed je bent en dat is iets wat Jennie laat horen in deze vier nummers. Het zijn maar weinig artiesten vergeven om liedjes van anderen zoveel emotie en power mee te geven dat ze niet onder doen voor het origineel en soms misschien wel beter is dan het origneel. De overleden artiesten Curtis Mayfield, Michael Jackson en Cannonball Adderly als die nog geleeft zouden hebben dan hadden ze maar wat graag met haar op het podium gestaan of met haar willen samen werken. Hoogte punt voor mij is het zelf geschreven nummer Trouble dat een heuse gospel bewerking mee krijgt. Ook heeft de lp hoes een mooie vormgeving en geweldige foto's. Hier is waar het allemaal om draait Nederlandse top Soul! Beter is er niet te vinden in Nederland.

vrijdag 4 januari 2019

The Teskey Brothers -half mile harvest

Laatst las ik nog in een vinyl groep op Facebook dat iemand schreef vroeger werd er veel betere muziek gemaakt dan nu. Een stelling waar ik het niet mee eens ben, tegenwoordig word er ook fantastische muziek gemaakt alleen je moet er wel even naar zoeken, op de radio zul je ze niet horen hooguit op een lokale zender in een programma die gespecialiseerd is. Half mile harvest is het debuut van the Teskey Brothers die goed naar oude soul en rythm and blues uit de jaren 60/70 hebben geluisterd. Als je naar dit pareltje luisterd zou je haast denken dat deze is opgenomen in de Fame of Stax studios jaren geleden en nooit door deze labels is uitgebracht en onlangs is herontdekt niets is minder waar. Top soul die gewoon uit Australië komt. Misschien soms doet denken aan St Paul and the Broken Bones, maar naar mijn gevoel verder gaat waar St Paul stopt. De zanger van de band Josh Teskey doet me het meest denken aan Eddie Hinton die ook wel de blanke Otis Redding werd genoemd en veelste vroeg is overleden. Je gelooft hem op zijn woorden als hij over een verbroken relatie zingt en niet kan vertellen hoe veel hij van haar houdt, of dat hij die drie woorden van haar wil horen die ze nooit zegt. Geen overdreven gitaarsolo's alles in het belang van de muziek ruig waar het kan met hier en daar mooi harmonica spel, maar vooral mooie ingetogen zang en achtergrondzang is wat dit schijfje je biedt. Met het afsluitende nummer honeymoon dat meer dan elf minuten duurt wil je eigenlijk nog maar een ding meer van dit bandje horen. Veel beter is er niet!



 

donderdag 13 september 2018

Toots and the Maytals live the Max Melkweg 11-9-2018

Een beter verjaardags cadeau had ik me niet kunnen wensen een optreden van Toots and the Maytals in de Melkweg. Toots Hibbert die door muzikant Hennie Vrienten werd omschreven als de man die meer voor de reggae heeft betekend dan Bob Marley, goed daar zullen de meningen over verschillen. Hij was wel de eerste die over reggae zong toen nog geschreven met een y, was een van de belangrijkste grondleggers van de ska muziek. Zijn laatste meesterwerk maar dat is mijn mening verscheen in 1989 Toots in Memphis, al die studio platen die daarna verschenen hadden toch niet het niveau van de jaren 60 en 70. Misschien was ska father nog het meest geslaagde album na Toots in Memphis, hoewel voor sommige albums waaronder true love bv daar heeft hij in Amerika een prijs voor gehad. Maar live is de man toch vaak op z'n best, dat bewees ook het unplugged album van een paar jaar terug, unplugged on strawberry hill geen lang uitgesponnen nummers maar gewoon back to the basics, daar hoor je een Toots in topvorm op.

Afgelopen dinsdagavond 11 september stond de man in de Max de grote zaal van de Melkweg, in tegenstelling tot een jaar eerder toen hij in Paradiso stond kwam de avond wat langzaam op gang, het publiek kwam druppels gewijs de zaal ingelopen. De dj draaide fijne old school plaatjes tot het concert begon niet om half negen maar de band kwam pas drie kwartier na de aanvangstijd die op je ticket stond het podium op. 

De aankondiging werd gedaan door een vrouw, zou het de vrouw van Toots zijn geweest? Zoals Toots het zelf al aankondigde kregen we muziekgeschiedenis les heel veel hits kwamen voorbij wat wil je met 30 nummer 1 hits in Jamaica, en soms ook een wat nieuwer nummer, zoals het nummer dat over Bob Marley ging. Niet het sterkste nummer van de set maar het was wel een rustpuntje. Het iets te lange intro van Take me home country roads (John Denver) zullen we hem maar vergeven. Want wat was de man op dreef en had hij er zin in, net zoals het publiek, luidkeels werd er meegezongen met o.a. Monkey man, Louie Louie. Funky Kingston kreeg een mooie niet te lange uitvoering mee. 

Ook Toots word een dagje ouder de man is de zeventig al gepasseerd en na anderhalf uur was de show dan ook afgelopen, maar door het gejuich van het publiek kwam er alsnog een toegift slechts een nummer 5446. Die toegift duurde dan ook een kwartier waarin naast dat de band werd voorgesteld ook het publiek nog voor een keer werd aangemoedigd om mee te zingen. 5446 is 100 zong Toots en niet lang daarna brulde de hele zaal met hem mee. Geen reggae got soul dit keer maar Toots bewees deze gedenkwaardige soul avond niets aan zangkracht te hebben ingeboet en nog jaren mee kan.

vrijdag 16 maart 2018

Koop ontbonden Paypal / Eglobal Central

Tijden zijn veranderd steeds meer mensen maken gebruik van het internet zo ook met het bestellen van producten. Zelf ben ik ook zo'n iemand die ervan profiteert, het is zo gemakkelijk om iets via je pc te bestellen en vaak de volgende dag in huis, tenminste als je iets besteld via een Nederlandse webwinkel. Koop je iets via een buitenlandse website dan moet je er even op wachten voor dat het binnen is en dat is het wachten meer dan waard zeker als het een stuk goedkoper is dan hier in de winkel.

Meestal gaat het met de levering goed en als je toch iets niet geleverd krijgt wordt het vaak door de verkoper keurig opgelost. Kocht ooit is een product jaren geleden via een buitenlandse webwinkel waar ik een kleine bijdrage voor moest bijbetalen invoerheffing meen ik me te herinneren, maar aangekomen bij het postkantoor was mijn bestelling niet meer te vinden. De betreffende webwinkel heeft dat toen heel keurig voor mij opgelost. Jaren geleden ooit is twee cd's gekocht via Ebay bij een Amerikaanse webwinkel die heb ik helaas nooit mogen ontvangen. Daar heb ik toen geen actie op ondernomen was toen iets van 12 dollar omgerekend iets van net boven de 8 euro en om er dan zoveel tijd eraan te besteden. Had toen zoiets van laat maar.

Dat laat maar gevoel had ik echter vorig jaar niet toen ik bij Eglobal Central een website waar ik wel eerder dingen had besteld en altijd had gekregen het fout ging. Bestelde op 5 oktober een lens voor mijn camera, keurig netjes een bericht van de bestelling en ook dat het onderweg was naar Nederland. Het ging mis toen ik op 16 oktober een sms kreeg van DPD dat mijn pakketje die middag tussen een bepaalde tijd geleverd zou worden. Gelukkig was ik thuis die dag maar al wie ik zag was geen bezorger van DPD. Een kwartier na de aangegeven tijd toch nog is naar het sms'je gekeken en ingelogd op hun site en zag tot mijn verbazing dat mijn pakketje was afgeleverd bij buren in het volgende blok. Vreemd als je gewoon thuis bent? Er lag ook geen briefje op mijn deurmat waar het pakketje zou zijn afgeleverd. Toch naar de buren in het andere blok gegaan deze wisten van niks hadden geen bezorger aan de deur gehad. Ook de naam Morabi waar het zou zijn afgeleverd stond niet vermeld op de brievenbus daar stond een heel andere naam op.

Een keer kan ik me herinneren met het verjaardagscadeau van mijn werk stond erop het door de bezorger bezorgde briefje een verkeerd huisnummer, toen wel gekregen van de buren die het pakketje in ontvangst hadden genomen. Maar nu toch nog maar een paar dagen gewacht of iemand anders alsnog het pakketje zou brengen.

Helaas voor mij gebeurde dit niet en heb toen is op het werk geïnformeerd wat hun zouden doen in zo'n geval. Een collega merkte op geld terug laten storten indien dat nog kan, dit kon gelukkig nog. En de website waar ik het gekocht had via een brief / mail op de hoogte brengen van de koopontbinding. Het verschuldigde bedrag was via Paypal betaald die ook op de hoogte gesteld en voor mij was de zaak afgedaan.

Want van Eglobal had ik alleen een berichtje gehad dat ze een kort briefje en een kopie van mijn ID wouden hebben zodat ze een ( ) onderzoek konden starten. Nooit meer iets van deze website gehoord. Ondertussen ook met DPD gebeld maar die konden niks doen voor me omdat ik niet de opdrachtgever was. Toen ik voor de tweede keer inlogde op hun site, voor het maken van een printscreen, zag ik wel dat het adres was weggehaald? Dit is waarschijnlijk gedaan door de medewerkster die ik gesproken had. Het gesprek eindigde niet zo vrolijk daar ik zei dat ik het vermoeden heb dat de bezorger het pakketje heeft achterovergedrukt, mocht ik volgens haar niet zeggen. Einde gesprek dus.

Begin dit jaar ineens een mail van Infoscore spam dacht ik in eerste instantie, maar al snel bleek dat zij voor Paypal werken en dus het openstaande bedrag wilde innen. Na drie maanden mail wisseling ben ik nog geen stap verder gekomen. De vraag die ik mij onlangs stelde of ze wel met Paypal contact hebben gehad? Twee keer eerder zouden ze naar aanleiding van mijn mail contact met ze opnemen. Na mijn laatste mail van 14 maart waar ik ook een bijlage van mijn aangifte die ik gedaan heb bij de Politie had toegevoegd konden ze ineens wel een dag later reageren terwijl er normaal een paar dagen tussen zat bij vorige mail wisselingen. Denk dat ze de druk willen opvoeren en dat ze bij Paypal mijn aangifte nooit gezien hebben. Paypal en kopersbescherming stelt dus niets voor als zij een vaag bewijs hebben gekregen van ontvangst van de website waar je iets besteld hebt is voor hun de zaak gesloten. De kopersbescherming kwam laatst ook al te sprake in het programma Kassa de belbus, daar uit bleek maar weer eens dat je een nummer bent, handtekening of niet als er ergens staat dat er iets is afgeleverd dan mag je het zelf verder uitzoeken en is voor hun de zaak gesloten.

Het bewijs dat er iets zou zijn afgeleverd bij buren in het volgende blok daarvan heb ik nooit een ondertekend stuk / bewijs van gezien. Hoe deze zaak gaat aflopen waarschijnlijk in de rechtszaal?
Maar ik ga er in ieder geval alles aan doen om mijn gelijk te halen. Eglobal Central ziet mij als klant nooit meer terug. Gelukkig kan je op veel sites op een andere manier betalen dan via Paypal.

Mocht iemand die dit leest nog tips of advies voor me hebben dan hoor ik dat graag








vrijdag 26 mei 2017

Blue and lonesome - the Rolling Stones


Alles
Actualiteiten
Buitenleven
Digitaal
Fotografie
Gezondheid
Lifestyle
Opmerkelijk
Voeding
Wetenschap

_
Alles
Autos & Motoren
Lezen & Muziek
Lifestyle
Uitgaan & Cultuur
Vakantie & Reizen
Wonen & Interieur


Rolling Stones - Blue and lonesome




De maand december 2016 stond in het teken van het nieuwe album van de Rolling Stones blue and lonesome, die terug keerden naar hun roots waar ze ooit mee begonnen zijn rythm & blues. Bekende tv programma's besteedde aandacht aan het nieuwe album, Johan Derksen schoof aan tafel bij DWDD een logische keuze die man is zijn hele leven al bezig met de Blues en minder bekende muziekgenres.

Op de opening van een fototentoonstelling in Buitenveldert raakte ik in gesprek met muzikant Nico van der Linden die o.a. 25 jaar bij Ramses Shaffy heeft gespeeld. Of ik al het nieuwe blues album van de Stones had gehoord, het antwoord moest ik hem schuldig blijven verder dan de clip ride em on down ging mijn kennis toen niet. Maar uiteindelijk een leuk gesprek volgde, we waren het allebei erover eens dat de leden van de Stones afzonderlijk niet echt geweldig zijn, maar zo gauw als ze bij elkaar komen dan ontstaat er iets magisch. Een van de mooiste intro's uit de jaren 60 (satisfaction) daar waagde zelfs een Steve Cropper zich niet aan maar Otis stopte zoveel soul in dat nummer dat uiteindelijk Aretha het in 1967 ook op nam voor het album Arrives.

Onlangs schafte ik mijn exemplaar aan bij een bekende platenwinkel in de Amsterdamse Utrechtsestraat. Soms word je beloond met wachten niet alleen de cd maar ook het vinyl was een stuk goedkoper geworden dan bij het verschijnen, met een mooie dubbel lp verliet ik de winkel. Johan Derksen was lyrisch over dit album hij noemde het zelfs de redder van de Nederlandse blues. Is blues in Holland op sterven na dood dan, is het eerste waar ik aan moest denken toen ik die uitspraak hoorde. Op de radio zal je het niet horen bij de bekende zenders daarvoor moet je afstemmen op locale zenders die in de regio uitzenden maar via het internet wereldwijd zijn te beluisteren, en je kan je afvragen of die bekende zenders ook maar iets van het album gedraaid hebben? Die komen vaak niet verder dan de liedjes die in een of andere hitlijst staan.

De vraag van Matthijs of er in Nederland blues talent rond liep noemde Johan de naam AJ Plug als opvolgster van Tineke Schoemaker (Barrelhouse), de naam werd wel genoteerd maar tot een optreden in het zelfde programma is het tot nu toe er niet van gekomen. Ja behalve bij een programma op RTL daar mocht ze onlangs een cover zingen en niet eens een eigen nummer, alles voor de kijkcijfers zodat die niet wegzappen. Sandra was ook een tip van Johan die ik sprak voor het concert van de onlangs overleden muzikant Jimmy Lafave, of het was vlak voor het optreden van de Holmes Brothers dat kan ik me niet meer herinneren. Inmiddels is er een tweede schijf van haar uit chew chew chew die ook lovende kritieken heeft mogen ontvangen. Vergelijken zijn we goed in dit landje maar er zijn nog wel meer zangeressen die het niveau van Tineke halen, Saskia de Nijs bv van de Wildmen Bluesband of een JennB.

De meningen op facebook over het nieuwe Stones album liepen behoorlijk uiteen, niet iedereen was onder de indruk, maar goed met die dubbel lp onder mijn arm stapte ik in de tram richting huis. Onder het genot van een bak thee en een gevulde koek startte mijn luistersessie, hun vorige album bigger bang vond ik al een top plaat die vol stond met onvervalste rock & roll maar dit album overtrof mijn verwachtingen. Blues in de puurste vorm even waande ik me weer in 1963/4, een Mick Jagger die blaast of zijn leven ervan afhangt, Keith die speelt als een bezetene die net een gitaar heeft gekregen en elke drum tik van Charlie is raak. En dan die grijns van Ronnie zie ik zo op mijn netvlies staan zo blij als een kind dat hij de blues mag spelen. Twaalf nummers telt deze dubbel lp waarop gekozen is voor de niet standaard bluesnummers die al zo vaak door anderen gedaan zijn. De band is in topvorm Mick die beter zingt dan ooit tevoren, jammer dat ik sinds kort nieuwe buren heb de volume knop ging vaak voluit met deze vinyl uitgave die werkelijk je huiskamer in knalt. Er komt een nieuwe tour hopelijk spelen ze een aantal nummers van Blue and lonesome, wat mij betreft mag er hier een opvolger voor komen. Zou mooi zijn als ze AJ Plug uitnodigen voor het voorprogramma die is live ook zo ontzettend goed.

vrijdag 22 januari 2016

B.B King here's one you didn't know about



Met het overlijden van muzikant B B King op 14 mei 2015 betekende voor sommige blues liefhebbers het einde van een blues tijdperk. De man die steevast op het podium aangekondigd werd als de koning van de blues is niet meer. Ach king of the blues het is maar een bijnaam, terwijl ik me ook goed kan voorstellen dat er ook bluesliefhebbers zijn die het met die titel niet eens zijn en een Muddy Waters om maar is een andere grote muzikant te noemen, belangrijker hebben gevonden dan BB. Op het Ace label verscheen niet zo lang geleden een cd here’s one you didn’t know about, 25 onuit gebrachte nummers uit de late jaren 50 begin 60. Op het zelfde label verscheen eerder al elf van de twaalf lp’s uit die tijd, de laatste was een verzamel lp, op cd aangevuld met extra tracks of niet eerder verschenen outtakes.  Al tijdens zijn leven werd deze bluesman flink uitgemolken met overbodige compilaties en losse verzamel cd’s, tien jaar na de eerste 4 cd box verscheen er een identieke box en een 10 cd box met de beste nummers uit zijn carrière voornamelijk voor MCA records.  Bij de documentaire life of Riley verscheen er natuurlijk ook  een overbodige dubbele cd van de man.


Here’s one you didn’t know about opent met  catfisch aka fishin after me waar B.B. voor de opname nog zegt dat het nummer misschien als single uitgebracht zou kunnen worden, maar naar B.B. werd niet geluisterd. Bad case of love nam hij jaren later opnieuw op voor het album Blues on the bayou. Sweet little angel heeft sinds hij het nummer had opgenomen bijna altijd op zijn setlist gestaan. Vanaf het moment dat B.B. op het podium is gaan zitten werd het live steeds meer voorspelbaar. Elke artiest wou maar wat graag naast de man op het podium komen zitten. Zijn laatste live opnames in de Royal Albert Hall, 85 was hij toen, is daar een goed voorbeeld van, ondanks al die gasten was het een teleurstellend optreden waar je overduidelijk kon zien dat zijn lichaam het niet meer aan kon. De kracht die hij had bij het baanbrekende live at the Regal of ten tijden van B.B. King live in Japan die was er allang niet meer. Als je als muzikant eenmaal niet meer zonder het applaus van je fans kan en zolang het geld oplevert gaan ze maar door, maar live had de man er misschien beter aangedaan om op zijn 75ste afscheid van zijn publiek te nemen. De cd here’s one you didn’t know about laat nog eenmaal horen hoe goed de man was in de jaren 50/60 waar die soms letterlijk zijn longen uit zijn lijf schreeuwde in de studio. Alleen jammer dat ze voor deze uitgave de hoofdprijs vragen, had natuurlijk voor een zacht prijsje verkrijgbaar behoren te zijn.

woensdag 16 december 2015

Bob Marley 70



Het zal niemand ontgaan zijn dat Bob Marley als hij nog had geleefd de man dit jaar zeventig geworden zou zijn. Zeventig een getal niet meer dan dat, vijfenzeventig of honderd vind ik meer een leeftijd om iemand te herdenken die er niet meer is. Zoals onlangs een hele tv uitzending aan Frank Sinatra, 100 zou hij dit jaar zijn geworden, besteedt werd.  Uiteraard stond het bekende tv programma DWDD op 6 februari Bob’s geboorte dag stil bij deze muzikant. De bekendste Bob Marley coverband de Roots Riders , die in 2011 nog een afscheids concert gaven in de Max te Amsterdam  en na  twee jaar  weer bij elkaar kwamen, zaten bij Mathijs aan tafel. Vertellen hoe goed de man wel niet is geweest en wat hij betekend heeft voor de reggae scene. 

Ben zelf ook fan van Bob maar eigenlijk meer van de Wailers beter als wat ze in de studio opgenomen hebben in de jaren zestig begin zeventig inclusief de eerste twee albums voor Island records is het nooit meer geworden. Al die platen op het Island label staan ook bij mij op zolder en het legendarische live at the London Lyceum mag je gerust tot een van de betere live albums aller tijden rekenen. Maar luister vaker naar de Lee Perry opnames of wat de man daarvoor met de Wailers heeft opgenomen voor Studio One, het werk wat toentertijd voor Island is opgenomen dat ken ik nu wel. Voordat we van Bob iets hoorde waren er al andere artiesten uit Jamaica die wereld wijd al een hit hadden gehad Desmond Dekker bv met Israelites. De Wailers waren in de jaren zestig niet de echte vernieuwers zoals de Maytals die tenslotte de reggae uitvonden maar meer volgers van de scene die toen populair was. Bob heeft sinds hij succes kreeg begin jaren zeventig de reggae scene alleen maar groter gemaakt, was ook de eerste artiest die in Europa grote zalen van 8.000 man of zelfs stadions uitverkocht. Zijn invloed zal altijd blijven want ongeacht welke artiest ook of dat nu Pearl Jam of bv een Joss Stone een nummer van Bob inzetten zingt het publiek luid keels mee. 



In het jaar dat Bob 70 geworden zou zijn bracht platenmaatschappij Island records een box uit met al zijn platen die hij voor dat label opgenomen heeft. Mooi vormgegeven in de vorm van een aansteker, de eerste hoes van catch a fire, twee versies verschenen er hiervan. De dure versie is genummerd en zijn naast de lp’s ook wat foto’s en andere dingen aan toegevoegd. Heb je niks uit die tijd van Bob dan is de goedkopere box een prima keuze heb je al zijn platen uit de jaren zeventig in een keer, maar je kunt ze ook los kopen. Eerder in het jaar verscheen al de dubbel lp enkele cd of cd met dvd easy skanking live in Boston. Live was de man toch op zijn best en de Wailers zonder Bob ja je miste toch de zanger die het geheel compleet maakte. Op de dvd staan concertbeelden  die een fan toen had gemaakt, een dvd die niet veel voorstelt materiaal aangevuld met animatie filmpjes die ze gewoon gratis bij de lp en cd hadden moeten doen ipv er nog geld voor te vragen, als je het een keer gezien heb kijk je er nooit meer na. Live in Boston is een must voor elke Bob fan al is het alleen maar vanwege de geweldige uitvoering van slave driver. 


Als je toch beeld materiaal van Bob wil hebben is het het jaar daarvoor uitgebracht concert in Dortmund (Rockpalast) dubbel cd en dvd een veel betere keuze. Het hele concert in chronologische volgorde. Dit concert verscheen eerder al op het  Immortal label zonder de tweede toegift en waarvan ze de opening van het concert de I Threes zongen vier nummers aan het eind hebben gezet.  Op de Japanse uitgave (Meldoc  label) staat dan weer niet de opening van de show. Het enige wat ze op de complete uitgave van het Rockpalast optreden hebben ingekort is het om het maar op zijn Duits te schrijven  zugabe zugabe het gejuich om nog een tweede toegift, die er ook kwam na 5 minuten toen er in de zaal al muziek van de Police door de boxen klonk. Nu afwachten of volgend jaar het complete optreden in het London lyceum eindelijk is gaat verschijnen. Tot die tijd vermaak ik me wel met deze geweldige live opnames