Better Place - Billy Seward

Voor het internet tijdperk ontdekte je vaak nieuwe muziek, naast de betere bladen te lezen, door goed de album informatie te bestuderen die erop vermeld stond, welke muzikanten spelen erop mee, wie hebben de liedjes geschreven etc. maar natuurlijk ook door tips van vrienden. Tegenwoordig ontdek je vaak nieuwe muziek door sociale netwerksites.  Billy Seward  heb ik ontdekt dankzij een facebook vriend die een link plaatste op zijn profiel. De cd Better place aangeschaft via cd baby, een website die artiesten die muziek in eigenbeheer uitbrengen de kans geeft hun muziek  te promoten. Het album Better place is ook gewoon verkrijgbaar op  I tunes, heb niks tegen mp3’tjes maar heb liever iets tastbaar in handen. 

Better place bevat 10 nummers waarvan acht nummers door zijn zoon Will zijn geschreven en 2 covers. Share what you got (Bell) en Drowing on dry land (Wright).  Een tiental nummers geïnspireerd op de soul/blues van de jaren zeventig. Niks nieuws onder de zon dus zou je denken,  een artiest als Tad Robinson haalt tenslotte zijn inspiratie ook uit die muziek, maar wat dit schijfje zo boeiend maakt is dat  Billy een getalenteerde zanger is die ver boven de middelmaat uitsteekt en zijn nummers op een geloofwaardige manier zingt. Ook de 2 covers zijn hem op het lijf geschreven. In het bij behorende boekje staat over de openings track Better place dat dit nummer in èèn keer is opgenomen met uitzondering van de gitaar ( only the guitar fills being overdubbed) en zo klinkt het hele album, alsof alles in èèn take erop stond. Love for money is duidelijk geïnspireerd op de Hi Sound van Willie Mitchell/O.V. Wright een stevig funkende groove met een lekker rammelend orgel. New Orleans soul horen we in take me for granted. In het nummer walking the streets at night een gospel doorboort met een overdosis soul hoor je de invloeden van Mavis Staples in terug, zou ook zo op een album van Mavis kunnen staan. Het album sluit af met het instrumentale Soulfonic  een prima nummer om de live shows mee te beginnen. Better place is een gevarieerd album  dat gemaakt is met liefde en dat hoor je terug in de muziek en de geweldige productie.

****
http://www.billyseward.com/
http://www.cdbaby.com/cd/billyseward

All you can eat - The Tennessee Studs

All you can eat is alweer het derde schijfje van the Tenessee Studs sinds de band in 1999 is opgericht, tevens mijn eerste kennismaking met de band. Bij toeval ontdekt bij een bekende Amsterdamse platen/cd winkel waar dit album in een luisterpaal zat. Liedjes met een knipoog en soms verder gaan dan alleen maar leuk te zijn. Letty en St. Thomas in your head zijn twee prachtige nummers die over de dood gaan, we zullen ook nooit weten welk nummer de radio speelde toen het noodlot toesloeg in St Thomas. Als je naar de overige tracks luistert dan kan je de volgende conclusie trekken dat the Studs:  

1 het liefst drinken ze die fles drank in hun eentje op.

2  vinden een baas maar zo zo ze doen liever alles zelf

3 hebben een hekel aan de maandag

4 willen geen kalkoen op de barbecue maar het liefst hun zelf gevangen vis,

5 Dat de grootste verslaving beter dan alle drank en drugs bij elkaar de appeltaart van oma is. 

Verder zijn the Studs ook teleurgesteld in mensen die maar namen van grote artiesten noemen en vertellen hoe goed ze wel niet zijn, maar het nooit over hun bandje hebben. Alle facetten die onder de noemer Americana vallen komen op dit album voorbij. All you can eat is een album dat bewijst dat je niet in een peperdure Amerikaanse studio met idem dito producer en muzikanten hoeft te zitten, maar gewoon in ons land ook een kwaliteits album kan maken. Steeds meer artiesten brengen hun eigen materiaal zelf uit en als muziekliefhebber mag je blij zijn dat er ook nog winkels zijn die de moeite nemen om hun product te verkopen. Voor het hoesontwerp geef ik ze nul van de vijf sterren maar het gaat tenslotte om de muziek en van mij krijgen ze van de vijf sterren er zes. Nu maar hopen voor The Studs dat er nog een dj is die ze uitnodigt om een aantal nummers te komen spelen. Het stukje dat ik geschreven heb zal misschien best wel aardig zijn maar daar heeft de band zelf niet veel aan die paar mensen die het lezen daar  wordt je ook niet rijk van en ook al zou je in een tv programma 1 minuut mogen spelen wil niet zeggen dat men massaal de volgende dag naar de platenzaak gaat om de cd aan te schaffen. 

If you think this is a bad record listen to it again and discover the beauty of it.

If you think this is a good or very good record play it again and let your neighbours enjoy the music, or spread the word to your friends, dat zullen de Tennessee Studs niet erg vinden want all you can eat is gewoon een lekker plaatje die in dit genre tot de top behoord.