Kirsten Thien maakte eerder twee soulvolle platen you’ve got me uit 2005 en she really is in 2001, nu is er dan een derde album delicious. Dertien nummers telt het schijfje waaronder 2 edits van de nummers taxi love en treat ím like a man om er eventueel mee op de radio te komen. Delicious doet denken aan een Susan Tedeschi of een Bonnie Rait, alles is uit de kast gehaald om er een goed album van te maken, vette blazers heerlijk rammelend orgel dat je doet denken aan de blues/soul van lang geleden.
In het nummer taxi love hoor je de invloeden van de Hi sound van begin jaren zeventig in terug, taxi love had ook niet misstaan op een album van Ann Peebles. Ain’t that the truth is een ballad waar ze vroeger bij Stax ook patent op hadden, of Kirsten nu een ballad zingt of meer de funky blueskant opgaat (get outta the funk) het is puur oprecht en weet je op de juiste momenten te raken. Eigen nummers afgewisseld met een paar covers I ain’t superstitious (Willie Dixon) en wild women don’t have the blues (Ida Cox) bv die ze zo eigen heeft gemaakt dat je het gevoel krijgt dat ze die nummers ter plekke zelf geschreven heeft, een ding is zeker Kirsten heeft de blues en die laat je niet meer los.
Samen met Tad’s Robinson back in style vind ik het album delicious een van de betere nieuwe albums die er dit jaar zijn verschenen.Treat her like a real blueslady deserves Kirsten is delicious fijne plaat.
http://kirstenthien.com/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten