dinsdag 22 februari 2011

Janelle Monae 21-2-2011 the Max

Fingerpoppinsoulman Harry klaagde laatst dat de aanvangstijd van concerten steeds vroeger is, dit moet Monae gehoord hebben haar show begon een uur later dan de aangegeven tijd op het concertkaartje. Klokslag negen verschijnt er een in keurig zwart geklede man op het podium, die mij deed denken aan een begrafenis ondernemer uit de strip Lucky Luke. Het publiek mocht Monae Monae schreeuwen wat een saai begin van een optreden. Niet lang daarna verschijnt de band en Janelle geflankeerd met twee dansers aan haar zijde op het podium. Janelle en de dansers waren gekleed in een zwart gewaad, waarvan Janelle voor mijn gevoel de beul was. Dacht dat mijn laatste minuut was ingegaan en straks de strop om mijn nek kreeg omgehangen. 

Haar stem klinkt ook op het podium fantastisch, maar wat een poeha erom heen. Groot deel van haar show voert ze kleine sketches op wat mij terug deed denken aan het optreden van de Dolly Dots in Paradiso. De Dots deden op het podium ook hun videoclips na, maar de Dots hadden een veel jonger publiek die dat leuk vonden dan Janelle. De band van Monae leek soms meer op een show band. Als ik de bassist op een ingetogen nummer dusdanig zie bewegen alsof hij op Billie Jean van Michael Jackson staat te dansen denk ik bij mezelf het ritme gevoel is bij hem ver te zoeken. Janelle heeft ook een hobby zo bleek schilderen maar val daar je fans niet mee lastig. 

Persoonlijk had ik gehoopt dat ze live meer soul zou brengen. Op haar album the Archandroid is de soul ver te zoeken en klinkt ze meer als een hedendaagse vrouwelijke Bowie. Tegen het einde van de show lijkt het toch iets meer om de muziek te gaan, maar als dan tijdens het nummer thightrope afsluiter van een kort optreden witte en zwarte ballonnen op het publiek neerdalen denk ik bijmezelf dit soort onzin had ik niet van haar verwacht. Het optreden dat  ik gezien heb draaide vooral om de show muziek was bijzaak. Jammer ze kan goed zingen en dansen maar dit concert zal ik snel vergeten. Ze is helaas geen Grace Jones. Met pijn en moeite komt ze nog eenmaal terug om nog een liedje te zingen. Je fans afschepen met een optreden van net een uur kan je eigenlijk niet maken, maar helaas gebeurt het steeds vaker. 5 minuten na haar optreden is er toch verwarring in de zaal als de hele band nog een keer het podium op komt. Even dacht ik gaan ze toch nog een nummer spelen. Niets is minder waar ze kwamen alleen terug om door middel van een quiz vraag het schilderij aan een bezoeker cadeau te doen.  

Als ik na afloop nog even zangeres Jenny Lane spreek vertel ik haar  dat ik zeer teleur gesteld was en dat ik voortaan liever naar een optreden van haar of Sabrina Stark (Sabrina twitterde dat ze het optreden goed vond) zou gaan, omdat ik van mening ben dat zij live veel beter zijn Janelle Monae. Het hoogtepunt van de avond was voor mij de dj die New York New York van Frank Sinatra draaide en er spontaan een aantal mensen naast mij het nummer begonnen mee te zingen. 

Uw razende reporter Bobbie Luke de man die langzamer spuit dan zijn schaduw

Geen opmerkingen:

Een reactie posten