dinsdag 7 februari 2012

Julian Sas - bound to roll

Buiten vriest het en heerst er nu de vraag komt ie wel of niet.  Als we de media mogen geloven is zo’n beetje heel Nederland bevangen met de elfstedenkoorts ik niet. Bij mij thuis is sinds het begin van deze maand het bluesvirus toegeslagen. De warme blues klanken van Julian Sas nieuwe album bound to roll klinken met grote regelmatig uit de speakers. Meer dan 2 jaar werk zit er in het nieuwe album en dat hoor je ook terug in de muziek. Het is Julian meest gevarieerde album tot nu toe.  



Dertien nummers waarvan de openingstrack tevens single life on the line gratis van zijn site kan downloaden. De verkorte versie van dit nummer is als een soort bonus track aan het album toegevoegd. Ze blijven het proberen om zijn muziek gedraaid te krijgen, een paar jaar terug verscheen er van Julian ook al een single a light in the dark die je ook amper op de radio hoorde. Programma’s op lokale zenders gemaakt door liefhebbers die draaien zijn muziek wel, maar de kans dat 3fm of een commerciële zender tijdens kantoor uren life on the line gaan draaien acht ik heel klein. Al die zenders zitten vast  aan een of andere hitlijst en daar wijken ze niet vanaf.  Door de single gratis als download aan te bieden is de kans wel groter dat mensen die voor het eerst kennis maken met zijn muziek, de fan koopt het album toch wel , naar de winkel gaat om de cd aan te schaffen. Rauwe blues afgewisseld met mooie ballads, burning bridges zou een goede keuze zijn voor een eventuele tweede single. Tevens bevat dit album drie covers die hem op het lijf zijn geschreven. Een van de nummers op dit album heet the blues won’t stay waarin Julian zingt I am just trying to save this day but I don’t mind what people gonna say. Hoe slecht het ook gaat blijf in jezelf geloven eens komt de ommekeer het geluk het succes en bereik je misschien de dingen of een deel daarvan die je voor ogen had. 

Bound to roll is een album geworden waar de muziek voorop staat, en daar waar nodig aangevuld wordt met een hammond of een bluesharp. Rory Gallagher is een van zijn helden en wat mij betreft is Julian net zo goed. Of er nog een betere bluesplaat gemaakt in Holland dit jaar gaat verschijnen daar heb ik mijn twijfels over. Julian Sas is de blues en als je hem ooit live gezien hebt kan je dat alleen maar beamen. Hopelijk krijgen de fans ook nog is de kans om de man akoestisch aan het werk te zien, misschien iets voor een van zijn volgende projecten, waarom niet is een akoestisch album uitbrengen. Want elk genre die met de blues te maken heeft van akoestisch tot bluesrock  als Julian het zingt lijkt wel in goud te veranderen, zo gemeend en ontroerend. Als zijn volgende album dezelfde kwaliteit heeft als bound to roll wil ik er best wel weer zolang opwachten. Kippenvel blues!

Voor Joe Bonamassa stroomt heel Carré vol waarom binnenkort niet voor Julian Sas?

1 opmerking: